Nimûneyeke zindîbûna zimanê kurdî li Sovyeta berê

Xaylaza Reşîd

Em bawer in we ji du berhemên helbestvana me,

ku me berî çendekê çap kir, lezeteke baş dît.

Bi hêvîya ku ji van helbestan jî zewqa wêjeyî bistînin û

zimanê kal û bavan wek ronahîya çavan biparêzin.

BES E GIDÎ

Em alemê fêr nebûn

Ji şerê hev têr nebûn

Çiqas hev ra bê xêr bûn

Ax lema em perçe bûn.

Xwezî hebûna horî

Xatûnên bi dest morî

Bigotana ez gorî

Ew dem êdî çû, borî.

Bese guh nedin xelqê

Dernekevin ji erqê

Hişyar nekin felekê

Nekin orta hev ferqê.

Ne em, ne em birane

Eşîr ji eşîrane

Kurdistan, Ezdîxane

Ka bê çi va cudane.

Ezdî, zaza û elewî,

Hûn in nirxên netewî

Soran, goran bi tevayî

Hev ra bibine xweyî.

Ya ewil em mirov in

Ne qesas, ne jî hov in

Em bêbextiyê direvin

Hûn birane, pevkevin.

ZARA !…

Lêlê xûşkê lê Zara

Kulîlka der bihara,

Zar-zimanê dildara

Ketî destê neyara.

Zimanê te wek şûr e

Şîrine bê qisûr e

Lê dibare gul-nûr e

Lal û durr e ferfûr e.

Mîna Ferat dikişe

Munzûre xuşe-xuşe

Ew gezo ye ne tirşe

Rab alemê bipirse.

Zimanê te dewra tê

Ew ava av heyatê

Dinya kete hucetê

Ku bînin ber mîratê.

Zimanê te hebûne

Xwezayê da beybûne

Em şagirt in, fêr bûne

Roniya çeva şabûne.

Wêne: xerîteya gundên kurdan yên dora çiyayên Elegezê û Araratê, ku rehmetlêbûyî Abdurrahman Onen bi alîkarîya Têmûrê Xelîl amade kirîye. Yek ji wan gundan – Sîpan, gundê xwedîya van xetan e.

Riataza

Nimûneyeke zindîbûna zimanê kurdî li Sovyeta berê

Derheqa nivîskar da

Qeydên dişibine hev

Share